Kominki do rekuperacji: wpływ nowych przepisów 2025

Kominki przystosowane do współpracy z rekuperacją to temat, który łączy regulacje prawne, technikę montażu i zdrowy rozsądek użytkownika. W tym tekście skupimy się na trzech kluczowych wątkach: nowych przepisach dotyczących spalania drewna i ich konsekwencjach dla urządzeń domowych, wymaganiach dotyczących dopływu powietrza do zamkniętej komory spalania oraz praktycznych korzyściach z zastosowania izolowanego komina dla efektywności i bezpieczeństwa. Artykuł ma dostarczyć konkretnych danych technicznych, przykładów kosztów i schematów działania, by ułatwić decyzję właścicielom domów i projektantom instalacji.

Spis treści:

• Nowe przepisy spalania drewna a kominki do rekuperacji
• Wpływ regulacji na wkłady kominkowe i systemy wentylacyjne
• Bezpieczeństwo użytkowania kominków z rekuperacją
• Wydajność energetyczna i oszczędność dzięki izolowanemu kominowi
• Rola producentów i rozwój ofert kominków z rekuperacją
• Kryteria doboru: co mówi prawo o dopływie powietrza
• Praktyczne wskazówki obsługi i utrzymania systemu z rekuperacją
• Kominki do rekuperacji — Pytania i odpowiedzi

Tekst podzielono na rozdziały odpowiadające najważniejszym aspektom: prawo i normy, wpływ regulacji na wkłady i wentylację, bezpieczeństwo użytkowania, ekonomia izolowanego komina, oferta producentów, kryteria doboru dopływu powietrza oraz szczegółowe wskazówki obsługowe. Każdy rozdział zaczyna od najważniejszych informacji, a następnie rozwija je w postaci praktycznych porad i liczbowych przykładów. Czytelnika poprowadzimy krok po kroku, z listami kontrolnymi, tabelami wymiarów i przykładowym kosztorysem z wykresem.

Nowe przepisy spalania drewna a kominki do rekuperacji

W ostatnich latach pojawiło się wiele przepisów i zaleceń dotyczących spalania drewna, a jedna z istotniejszych zmian administracyjnych była ogłoszona z dniem 7 września, ukierunkowana głównie na duże instalacje komunalne i przemysłowe. Celem regulacji jest ograniczenie emisji szkodliwych substancji i lepsze gospodarowanie surowcem drzewnym, a nie zakaz użytkowania ogrzewania drewnem w gospodarstwach domowych. Dla właścicieli domów najważniejsze przesłanie jest proste: kominek można nadal używać, ale rośnie wymóg stosowania urządzeń o zamkniętej komorze spalania oraz właściwej współpracy z systemami wentylacyjnymi, w tym z rekuperacją.

Regulacje wymuszają koncentrację na sprawności spalania i emisjach, dlatego producenci wkładów kominkowych inwestują w techniki wtórnego dopalania i uszczelniane korpusy. Z punktu widzenia rekuperacji to dobra wiadomość — szczelny wkład z zewnętrznym dopływem powietrza minimalizuje ryzyko, że urządzenie będzie pobierać powietrze z pomieszczeń wentylowanych mechanicznie. Istotna zmiana polega na tym, że instalatorzy i projektanci muszą dokumentować zgodność rozwiązań z normami emisyjnymi i budowlanymi oraz potrafić wykazać prawidłowy dopływ powietrza z zewnątrz.

Zobacz także: Czy rekuperacja rozprowadzi ciepło z kominka? 2025

Dla przeciętnego użytkownika praktyczna konsekwencja tych regulacji jest następująca: jeśli planujesz montaż kominka do rekuperacji, wybieraj wkłady z zamkniętą komorą spalania i opcją podłączenia dopływu powietrza z zewnątrz. Typowe średnice przyłączy zewnętrznych oferowane przez producentów to 80 mm, 100 mm i 125 mm, a selekcja zależy od mocy nominalnej wkładu. Montaż takiego przewodu eliminuje możliwość zaburzeń równowagi powietrznej w domu, co jest szczególnie ważne przy systemach rekuperacji o wydajności 150–350 m3/h.

Warto podkreślić, że nowe przepisy i rosnące wymagania nie oznaczają jednocześnie ograniczeń dla właścicieli domów w zakresie ilości spalanej biomasy. Regulacje przemawiają raczej za użyciem drewna sezonowanego, niskiej wilgotności oraz za zastosowaniem wkładów o wysokiej sprawności i niskiej emisji pyłów. To z kolei napędza rynek kominków kompatybilnych z rekuperacją, co sprawia, że wybór urządzenia ma teraz wymiar zarówno techniczny, jak i środowiskowy.

Dla projektantów i inspektorów budowlanych kluczowe będzie wykazanie zgodności z normami dotyczącymi emisji oraz bezpieczeństwa instalacji. Dokumentacja techniczna powinna zawierać deklaracje producenta dotyczące dopływu powietrza, instrukcje montażowe oraz wyniki pomiarów emisji jeżeli są dostępne. Nadmiar formalności często da się ograniczyć dobrym projektem — poprawnie dobrany wkład i izolowany komin upraszczają proces odbioru instalacji i minimalizują konieczność dodatkowych zgłoszeń lokalnych urzędów.

Zobacz także: Jaki komin do kominka z rekuperacją 2025

Rada dla użytkownika: przy planowaniu instalacji kominka z rekuperacją poproś projektanta o przedstawienie trzech elementów w dokumentacji — specyfikacji wkładu z parametrami zewnętrznego dopływu, schematu wentylacji z bilansami powietrza oraz planu trasy przewodu doprowadzającego powietrze zewnętrzne. Te trzy punkty upraszczają ocenę zgodności z przepisami i obniżają ryzyko późniejszych problemów eksploatacyjnych.

Wpływ regulacji na wkłady kominkowe i systemy wentylacyjne

Regulacje emisyjne i budowlane wpływają bezpośrednio na konstrukcję wkładów kominkowych i na sposób ich integracji z systemami wentylacji mechanicznej. Producentom przybywa wymogów testowych, certyfikacyjnych i konstrukcyjnych; efektem jest dominacja wkładów z zamkniętą komorą spalania, dopalaniem wtórnym i możliwością podłączenia dopływu powietrza z zewnątrz. To z kolei oznacza, że dla instalacji z rekuperacją standardem staje się poprowadzenie osobnego kanału zewnętrznego do komory spalania, zamiast czerpania powietrza z pomieszczeń.

Techniczne dane użyteczne przy wyborze wkładu: typowa moc nominalna dla domu jednorodzinnego wynosi od 6 do 12 kW; średnica przyłącza spalin zwykle wynosi 150–200 mm; natomiast średnice przyłączy dopływu powietrza z zewnątrz najczęściej to 80 mm, 100 mm lub 125 mm. Przykładowe zakresy cenowe dla wkładów: modele podstawowe od około 3 000 do 6 000 PLN, średnia półka 6 000–12 000 PLN, a modele premium osiągają 12 000–30 000 PLN. Do tych kosztów należy doliczyć montaż i adaptację komina, co zwykle kosztuje dodatkowo 2 000–10 000 PLN.

Systemy wentylacyjne muszą być zaprojektowane tak, by nie zaburzać bilansu powietrza w domu. Rekuperator pracuje w systemie nawiew-wywiew i utrzymuje określone różnice ciśnienia (najczęściej bliskie bilansu). Jeśli kominek nie ma własnego dopływu powietrza, może pobierać powietrze z pomieszczeń (czyli z kanałów rekuperacji), co prowadzi do błędnego działania i możliwych ubytków czystego powietrza. Rozwiązaniem jest poprowadzenie dedykowanego kanału doprowadzającego powietrze z zewnątrz bezpośrednio do komory spalania.

W praktyce projektowej często spotyka się implementacje z zaworami zwrotnymi i przepustnicami montowanymi na przewodzie dopływowym do wkładu. Koszt takiej przepustnicy z funkcją anty-wstecznej turbulencji to zazwyczaj 200–800 PLN; bardziej zaawansowane automatyczne klapy sterowane sygnałem z centrali rekuperatora kosztują 800–2 500 PLN. Takie rozwiązania zwiększają bezpieczeństwo i pozwalają urządzeniom współdziałać bez negatywnego wpływu na jakość powietrza wewnątrz domu.

W odpowiedzi na zaostrzone wymagania producenci oferują także zintegrowane moduły, które mierzą ciśnienie i temperaturę spalin oraz mogą automatycznie regulować dopływ powietrza lub ograniczać ciąg w celu stabilizacji procesu spalania. Choć rozwiązania te podnoszą cenę urządzenia, pozwalają na zachowanie lepszych parametrów emisji i sprawności. Wybierając wkład warto zwrócić uwagę na deklarowaną sprawność (zwykle 70–85%) i poziom emisji pyłu wyrażony w mg/Nm3.

Na rynku pojawiają się również zestawy systemowe: wkład + izolowany komin + zestaw dopływowy z zewnętrzną przepustnicą i instrukcją montażu. Ceny takich kompletów startują od około 9 000 PLN za podstawowy zestaw i mogą sięgać 25 000 PLN za wersje z zaawansowaną automatyką i izolacją komina o podwyższonej grubości. Pakiety ułatwiają osiągnięcie zgodności z regulacjami i ograniczają ryzyko nieprawidłowego montażu.

Bezpieczeństwo użytkowania kominków z rekuperacją

Bezpieczeństwo to fundament eksploatacji kominka, zwłaszcza gdy w domu działa rekuperacja. Najpoważniejsze zagrożenia to cofki spalin, zatrucia tlenkiem węgla oraz zaburzenia bilansu powietrza prowadzące do słabego spalania i wzrostu emisji. Kluczowe zabezpieczenia to zamknięta komora spalania, dedykowany dopływ powietrza z zewnątrz, właściwie dobrany komin i detektor CO zlokalizowany w strefie użytkowej. Detektor CO dobrej klasy kosztuje od 80 do 450 PLN, a jego obecność w pomieszczeniu z kominkiem powinna być standardem.

Inne elementy poprawiające bezpieczeństwo to czujniki ciśnienia, klapy zwrotne na przewodach doprowadzających powietrze, a także automatyka odcinająca dopływ paliwa w sytuacji nieprawidłowego ciągu. Z punktu widzenia rekuperacji istotne są także filtry i regularne przeglądy, bo zatkane filtry zwiększają ryzyko powstawania różnic ciśnień, które mogą sprzyjać cofkom. Profesjonalne uruchomienie i regulacja instalacji są tutaj elementem obowiązkowym.

Wyobraźmy sobie szybką rozmowę przy montażu: „Czy ten kominek nie będzie zasysał powietrza z rekuperatora?” — pyta właściciel. „Nie, jeśli doprowadzimy powietrze z zewnątrz i zamontujemy zawór zwrotny oraz kratkę przeciwwietrzną, to bilans powietrza zostanie zachowany” — odpowiada instalator. Taka wymiana to kompresja najistotniejszego problemu: dialog i jasne zasady montażu minimalizują ryzyko. Warto wymagać od wykonawcy protokołu pomiarów po uruchomieniu.

Lista kontrolna bezpieczeństwa (szybki przegląd):

• Sprawdzenie szczelności wkładu i drzwi — brak pęknięć i nieszczelności.
• Dedykowany przewód dopływu powietrza z zewnątrz o odpowiedniej średnicy.
• Obecność detektora CO na poziomie użytkowym (pow. 80 PLN).
• Zawór zwrotny na przewodzie dopływowym oraz przepustnica antycofkowa.
• Regularne przeglądy komina co 6–12 miesięcy i czyszczenie przy intensywnej eksploatacji.

W sytuacji alarmu CO lub zauważalnej zmiany ciągu należy natychmiast przerwać rozpalanie, otworzyć okna i wezwać specjalistę. Nie należy próbować samodzielnych napraw przewodu kominowego ani modyfikować uszczelek na drzwiach wkładu. Koszt profesjonalnego serwisu i kontroli po alarmie zwykle mieści się w przedziale 300–1 500 PLN, ale inwestycja ta jest nieporównywalnie mniejsza niż ryzyko związane z błędami eksploatacji.

Wydajność energetyczna i oszczędność dzięki izolowanemu kominowi

Izolowany komin to element często pomijany, a tak naprawdę wpływa znacząco na efektywność całego systemu grzewczego z kominkiem. Dzięki zachowaniu wyższej temperatury spalin w przewodzie maleje kondensacja i straty ciepła odprowadzane na zewnątrz, co stabilizuje ciąg i poprawia efektywność spalania. W konsekwencji wkład pracuje w optymalnym reżimie, a emisje pyłów maleją. Prosty montaż izolacji przy kominie może obniżyć częstotliwość osadzania się smoły i sadzy, co przekłada się na mniejszą liczbę czyszczeń.

Aby przedstawić liczby, warto zrobić szybkie porównanie. Przyjmijmy, że 1 m3 drewna liściastego waży około 700 kg i ma wartość opałową około 4,2 kWh/kg, co daje 2 940 kWh energii spalania. Jeśli wkład o sprawności 65% wykorzysta z tego 1 911 kWh, a poprawiona instalacja z izolowanym kominem i lepszym ciągiem podniesie sprawność do 75%, uzyskamy 2 205 kWh. Różnica 294 kWh to oszczędność odpowiadająca około 10% energii z tej objętości drewna.

Koszty zestawu izolowanego komina zależą od średnicy i materiału. Dla średnicy 150–200 mm ceny rur stalowych z izolacją mineralną o grubości 25–50 mm mieszczą się w przedziale 180–900 PLN za metr bieżący. Cała instalacja z montażem, przejściami dachowymi i zabezpieczeniami zwykle kosztuje od 5 000 do 20 000 PLN w zależności od skomplikowania trasy i rodzaju dachu. Biorąc pod uwagę korzyści w postaci wzrostu sprawności oraz mniejszej ilości zabiegów serwisowych, nakład inwestycyjny zwraca się w horyzoncie kilku sezonów przy intensywnej eksploatacji.

Izolacja komina wpływa też na komfort użytkowania. Lepszy ciąg oznacza czystsze szyby wkładu, mniejsze dymienie przy rozpalaniu i szybsze nagrzewanie pomieszczeń. Dodatkowo izolowany komin minimalizuje zmiany ciągu w zależności od temperatury zewnętrznej, co ma szczególne znaczenie w okresach przejściowych, gdy często zapalamy ogień na krótko. Przy projektowaniu warto przewidzieć izolację zarówno pionowych odcinków nad dachem, jak i fragmentu przebiegającego przez nieogrzewaną przestrzeń poddasza.

Parametry techniczne izolacji, które warto znać: typowa grubość warstwy izolacyjnej to 25–50 mm (wełna mineralna niepalna), grubość ścianki wewnętrznej rury stalowej zwykle 0,5–1,0 mm, a zewnętrzna osłona często stal nierdzewna. Przy wyborze warto zwrócić uwagę na deklarowaną klasę odporności temperaturowej i dopuszczalne maksymalne temperatury spalin. Dobre materiały gwarantują trwałość i pewność działania przez wiele sezonów.

Rola producentów i rozwój ofert kominków z rekuperacją

Producentom przybywa odpowiedzialności, ale i możliwości rynkowych. W odpowiedzi na regulacje oraz rosnące oczekiwania użytkowników pojawiają się serie wkładów dedykowane do domów z rekuperacją, oferujące fabryczne przyłącza powietrza zewnętrznego, zamknięte komory spalania i gotowe zestawy montażowe. W ofertach na sezon 2024–2025 coraz częściej znajduje się opcja automatycznej regulacji dopływu powietrza, systemów czujników i modułów sterujących, które ułatwiają integrację z centralą rekuperacyjną.

Modernizacja oferty obejmuje również zmiany materiałowe i konstrukcyjne: większe tafle szkła, systemy „air-wash” utrzymujące szybę w czystości, konstrukcje modulowe pozwalające na łatwiejszy serwis, a także wersje z płaszczem wodnym dla hybrydowego wykorzystania energii. Producenci często oferują różne warianty mocy od 5 kW do 15 kW dla budynków mieszkalnych, a specjalistyczne wersje do dużych domów lub obiektów usługowych przekraczają 20 kW.

Ceny i warunki gwarancji ewoluują wraz z funkcjonalnością. Standardowa gwarancja na wkład wynosi najczęściej 2 lata, ale można spotkać przedłużone okresy 5–10 lat na wybrane elementy, takie jak wymiennik ciepła czy zestaw ceramiczny. Dodatkowo producenci oferują wsparcie szkoleniowe dla instalatorów oraz instrukcje dotyczące współpracy z systemami rekuperacji, co podnosi bezpieczeństwo i jakość montażu.

Na rynku pojawiają się pakiety systemowe — komplet wkładu, izolowanego komina i zestawu dopływu powietrza — które upraszczają zakup i pozwalają lepiej kontrolować kompatybilność elementów. Przykładowe pakiety kosztują typowo: pakiet podstawowy około 9 000 PLN, pakiet średniej klasy 15 000–18 000 PLN, a zestawy z automatyką i płaszczem wodnym mogą sięgać 30 000 PLN i więcej. Taka transparentność oferty pomaga klientowi porównać koszty i funkcjonalności.

Producenci inwestują także w materiały informacyjne i narzędzia online, takie jak konfiguratory doboru wkładu i symulatory bilansu powietrza. To ułatwia komunikację między projektantem, instalatorem a klientem i zmniejsza ryzyko błędów montażowych. Dla inwestora to sygnał, by przy zakupie wymagać kompletnej dokumentacji technicznej i zaleceń instalacyjnych, a nie jedynie katalogowych parametrów.

Kryteria doboru: co mówi prawo o dopływie powietrza

Prawo budowlane i normy techniczne kładą nacisk na zapewnienie odpowiedniego dopływu powietrza do urządzeń spalających paliwa stałe. Choć szczegółowe wymagania mogą różnić się w zależności od kraju i lokalnych przepisów, zasada jest jednolita: urządzenie musi mieć zapewniony dopływ powietrza do spalania, który nie będzie powodował zaburzeń w wentylacji mechanicznej budynku. W praktyce oznacza to zastosowanie dedykowanego kanału czerpnego z zewnątrz bezpośrednio do komory spalania wkładu.

Dobór przekroju tego kanału zależy od mocy nominalnej wkładu i od dokumentacji producenta. Jako punkt odniesienia przyjmijmy typowe przyłącza stosowane w branży: dla wkładów do 8 kW często wystarcza kanał o średnicy 80 mm, dla mocy 8–12 kW zalecany jest kanał 100 mm, a dla mocniejszych urządzeń 12–20 kW standardem staje się 125–150 mm. Te rekomendacje pozwalają zapewnić odpowiednią ilość powietrza przy minimalnym oporze przepływu.

Praktyczny schemat doboru przekroju dopływu powietrza

Prosta procedura doboru dopływu powietrza: najpierw sprawdź moc nominalną urządzenia i instrukcję producenta, następnie oblicz wymagany strumień powietrza (m3/h) albo zastosuj przekrój sugerowany powyżej, a na końcu zaplanuj trasę kanału tak, by była możliwie najkrótsza i bez zbędnych załamań. Zazwyczaj zaleca się, aby długość kanału nie przekraczała 3–4 metrów bez dodatkowego przewymiarowania średnicy; w przypadku dłuższych tras warto zwiększyć średnicę o 20–30% lub zastosować rurę o gładkiej wewnętrznej powierzchni.

Poniżej znajduje się szybka orientacyjna lista przekrojów przy standardowym montażu:

• Do 8 kW — średnica 80 mm (przekrój ok. 5 000 mm2).
• 8–12 kW — średnica 100 mm (przekrój ok. 7 850 mm2).
• 12–20 kW — średnica 125 mm (przekrój ok. 12 270 mm2).
• Powyżej 20 kW — średnica 150 mm lub większa, wymagane indywidualne obliczenia.

Projektując dopływ powietrza trzeba zadbać o szczelność przejść przez przegrody budowlane, zastosować kratki zewnętrzne z zabezpieczeniem przed opadami i owadami oraz zamontować zawór zwrotny lub przepustnicę przeciw wstecznemu ciągowi. Inspekcja i dostęp do punktu podłączenia powinny być zapewnione w celu okresowego przeglądu i ewentualnego czyszczenia. To nie są elementy jedynie estetyczne — ich właściwe wykonanie ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo i komfort użytkowania.

Praktyczne wskazówki obsługi i utrzymania systemu z rekuperacją

Utrzymanie kominka współpracującego z rekuperacją wymaga regularnych czynności konserwacyjnych, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność. Podstawowe elementy do kontroli to: filtry rekuperatora (czyszczenie co 1–3 miesiące, wymiana co 3–12 miesięcy w zależności od klasy filtra), przegląd komina co 6–12 miesięcy, kontrola uszczelek wkładu i inspekcja przewodu dopływowego powietrza z zewnątrz. Koszty serwisu są zróżnicowane; wymiana filtrów to wydatek 50–400 PLN rocznie, natomiast profesjonalny przegląd instalacji i komina to zwykle 300–1 500 PLN.

Krok po kroku — lista czynności obsługowych:

• Sprawdź, czy kratka zewnętrzna dopływu powietrza jest czysta i niezablokowana — co 1–3 miesiące.
• Oczyść filtry rekuperatora i wymień filtry klasy G3/F7 według zaleceń producenta — co 3–12 miesięcy.
• Usuń popiół z komory spalania i opróżnij popielnik — po każdym tygodniu intensywnego palenia.
• Skontroluj stan uszczelek drzwi wkładu i ewentualnie wymień na nowe — co 12–24 miesiące.
• Umów się na przegląd i czyszczenie komina u uprawnionego kominiarza — co 6–12 miesięcy.
• Sprawdź zawór zwrotny i przepustnicę na kanale dopływowym — po sezonie grzewczym i po silnych wiatrach.
• Testuj czujnik CO i wymieniaj baterie lub zasilanie zgodnie z instrukcją — co 6–12 miesięcy.
• Kontroluj szybę wkładu i czyść za pomocą dedykowanych środków — w miarę potrzeby, średnio co kilka tygodni.
• Sprawdź szczelność przewodów wentylacyjnych i uszczelnień termicznych przy kominie — raz w roku.
• Dokumentuj wszelkie przeglądy i naprawy w książce serwisowej instalacji — istotne przy ewentualnej reklamacji.

Filtry rekuperatora występują w klasach G3, G4, F7 i wyższych; koszty pojedynczej filtry G3 to zwykle 20–80 PLN, zaś filtr F7 kosztuje 80–300 PLN, w zależności od wymiarów. Warto mieć pod ręką zapas najczęściej używanych filtrów, by nie dopuścić do przeciążenia centrali przez zabrudzone komponenty, co może skutkować podwyższonym poborem energii i niewłaściwą pracą systemu. Regularna wymiana filtrów to najtańszy sposób na utrzymanie jakości powietrza w domu.

Co warto robić samodzielnie, a kiedy wzywać fachowca? Do samodzielnych czynności należą czyszczenie szyby, usuwanie popiołu i kontrola kratki zewnętrznej. Natomiast przegląd komina, naprawa uszczelek, wymiana elementów ceramicznych czy regulacja automatyki powinny być wykonywane przez specjalistów. Profesjonalna interwencja minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zapewnia, że instalacja będzie zgodna z normami i instrukcjami producenta.

Poniżej przykładowa tabelka kosztów orientacyjnych (wartości przybliżone) oraz krótki wykres rozkładu kosztów instalacji systemu kominkowego współpracującego z rekuperacją. Liczby mają charakter orientacyjny i zależą od regionu, rodzaju dachu i stopnia skomplikowania robót.

Na koniec kilka praktycznych wskazówek dotyczących paliwa: drewno powinno być sezonowane i mieć wilgotność poniżej 20%. Najczęściej stosowana długość kawałków dla większości wkładów to 25–33 cm, a gęstość drewna liściastego powoduje, że 1 m3 suchych polan waży około 600–800 kg. Warto inwestować w wilgotnościomierz (ceny 30–300 PLN), bo mokre drewno obniża sprawność i zwiększa emisje, a także przyspiesza osadzanie smoły w kominie.

Kominki do rekuperacji — Pytania i odpowiedzi

• Jakie cechy powinien mieć kominek do współpracy z rekuperacją?

  Odpowiedź: Kominek powinien mieć zamkniętą komorę spalania, możliwość doprowadzenia zewnętrznego powietrza do spalania i odprowadzanie powietrza z zabezpieczeniami przed przeciągiem oraz wyraźnie izolowaną obudowę. Wkład powinien być przystosowany do pracy w systemie rekuperacji, z odpowiednimi certyfikatami i parametrami nominalnymi zgodnymi z instalacją w domu.

• Czy można używać tradycyjnego kominka z systemem rekuperacji?

  Odpowiedź: Nie zaleca się łączenia tradycyjnych kominków z rekuperacją. Lepszym rozwiązaniem są specjalne kominki z wkładami do współpracy z rekuperacją lub moduły z zamkniętą komorą spalania i dopływem zewnętrznego powietrza.

• Jakie są praktyczne korzyści z integracji kominka z rekuperacją?

  Odpowiedź: Zintegrowane rozwiązanie redukuje straty ciepła, poprawia efektywność energetyczną budynku i zapewnia lepszą jakość powietrza w pomieszczeniach dzięki kontrolowanemu dopływowi powietrza i odprowadzaniu ciepła w sposób zgodny z normami.

• Na co zwrócić uwagę przy wyborze i instalacji?

  Odpowiedź: Sprawdź certyfikaty zgodności z normami, dopasowanie do systemu rekuperacji, rodzaj komory spalania, możliwość zewnętrznego dopływu powietrza, ograniczenia instalacyjne oraz fachowy montaż i serwis.